Kardak krizi sürecinin kriz yönetim prensipleri açısından incelenmesi

Abstract

Bu çalışma Türkiye-Yunanistan ilişkilerinde bir sıcak çatışma olasılığının çok yakından hissedildiği 1996 Kardak krizi sürecini incelemektedir. Krizin yönetiminde Türkiye tarafından uygulanan zorlayıcı diplomasinin, karar alma süreci ile diplomatik ve askerî alandaki uygulamaları, Alexander L. George’un “geçici kriz yönetim prensipleri” çerçevesinde değerlendirilmektedir. Değerlendirme; Türkiye’nin kriz sürecinde izlediği stratejiyi ve krizi çözüme götürme yolundaki çabalarını, bu prensiplerde söz edilen ihtiyaçların nasıl karşılandığı ele alınarak yapılmaktadır. Çalışma, bir yandan Türk- Yunan krizlerinde Türkiye’nin reaktif politikalar yürüttüğü, bu nedenle de krizleri iyi yönetemediği algısına bir alternatif sunarken, diğer yandan, Kardak krizinin nedenleri, tarafların tezleri ve bu krizin nasıl yönetildiğine ilişkin bir kayıt oluşturmaktadır.

This study analyses the course of 1996 Kardak crisis, in which the possibility of a war in Turkish-Greek relations was felt to be imminent. Decisions making process, as well as diplomatic and military practices of Turkish coercive diplomacy are evaluated within the scope of Alexander L. George’s “provisional theory of crisis management”. Evaluation is carried out by assessing how, during the course of the crisis; Turkey met the needs mentioned in this theory while implementing her strategy and efforts to bring the crisis to a solution. The study, on one hand, presents an alternative view to the perception that Turkey has been employing reactive policies, hence managing the crisis not well enough. On the other hand, the study keeps a record of the reasons, which caused the Kardak crisis, as well as the thesis of the parties and how the crisis was managed.